W ostatnią marcową zimę

W ostatnią marcową zimę
siedziała znów nad jakimś pismem
tajały okna i firanki z pajęczyn
wyjść albo nie wyjść myślała w ciszy
gdy wiatr drzwi otwierał jak kartki zeszytu

srebrny kluczyk ktoś przysyła co roku gołębiem
na błękitu jedwabnej wstążce
radio gra o miłości piosenki
tylko w tej poezji piszą i w snach jej
zakochać się znaczy umrzeć.