Menu
Gildia Pióra na Patronite

Niebieska łąka

w moim zimowym niebie
mam kryształowe sny
snuje się w nich babie lato
kropla deszczu na jaskrach zamarła
niebieskie motyle wyblakły
zmierzch zamienił je w ćmy
czekam tu na czerwonej huśtawce
wypatrując cię wśród pierwszej mgły
może wrócisz do mnie tej wiosny
może zima w nas nie wszystko zatarła

137 610 wyświetleń
1393 teksty
282 obserwujących
  • Adnachiel

    24 February 2014, 10:33

    Piękny wiersz, jeden z tych najbardziej błękitnych :)
    Dziękuję, że go napisałaś. Dziękuję, że mogłem go przeczytać.