“W makowej sukience – mistyfikacja dnia JUTRZEJSZEGO”

W makowej sukience po polu błądziła,
szukała JUTRA,
WCZORAJ gdzieś zgubiła.
DZIŚ mało obecne.
Cała w kłopocie,
toż ŻYCIE doczesne jak wiatr,
żyje w locie.

W makowej sukience po lesie hasała,
już prawie JUTRO za palto złapała,
nim zdążyła przytulić,
DZIŚ się ukazało.
Wspomnienie o WCZORAJ zaczęło się kulić.
JUTRO marzeniem nieosiągalnym pozostało.

W makowej sukience DZISIAJ szanuje,
mówi mu :”dzień dobry” i czule całuje.
Z respektem mówi o WCZORAJ,
JUTRO to już bliski raj.
Lecz jedno w głowie: DZISIAJ jak najdłużej trwaj!