Menu
Gildia Pióra na Patronite

niewolnica

W jednej chwili zdarł ze mnie cały spokój.
Wijąc się u jego stóp,
próbowałam nie słuchać prawdy.

Targał moje włosy tak mocno,
jak jego słowa targały mój umysł.
Był taki głodny.

Czekałam, aż wyjdzie,
aż zostawi mnie w spokoju,
ale czekanie zdaje się
być wiecznością.

Ty,
ratuj mnie,
uratuj mnie

12 346 wyświetleń
98 tekstów
22 obserwujących
  • _jekatiierina_

    28 December 2015, 21:54

    haha :D

  • Testerka8

    28 December 2015, 19:27

    Skądś znam ten wiersz

  • szpulka

    23 December 2015, 22:03

    Mocny tekst.

  • Nikt ważny

    23 December 2015, 21:52

    Prawda potrafi być bolesna...