W duszy głębokiej

W duszy głębokiej, zimnej jak lód i skała żarzy się ból i cierpienie,
dłoniom zbolałym nie pomaga nawet zimne wiatru westchnienie,

w oczach przeszklonych widać tylko morze słone, a i ustom spierzchniętym nie pomorze szeptem słowo kocham mówione,
bo to ból straty, straty bliskiego człowieka.

Człowieka dla którego serce wciąż bije i czeka.