non omnis

toteż i dla tej riposty również :)
bo dobra

Bywa i, że jestem wieprzem rzuconym przed perły, Pani Sandini. ;)

jesteś tu nie lada perłą Panie Radziem

Ten tytuł zwykle przychodzi pośmiertnie;)

Tylko że Tuwim to mistrz! :)

zakończenie zaczepne
może nawet kokieteria

przesłanie jak u Tuwima:

Smutku! Uśmiechu! Melancholio!
W bęben żałobny bije gloria...
I smutnie brzmi: "Dum Capitolium..."
I śmieszne jest: "Non omnis moriar"

W dzisiejszych czasach, gdy wszędzie sami mądrzy.
Może warto ośmielić się być świadomym głupcem. :)

" Sapere aude" / ośmiel sie być mądrym/

To chyba kwestia podejścia do tematu, poezji albo i życia. Pozdrawiam! :)

mnie się spodobało wplecenie tej sentencji... tylko to "a szkoda!" po niej zastąpiłbym bardziej optymistycznym "ale" przed nią :)
Milego :)