Ty.

W dłoniach całe zło trzymasz
onieśmielone
oczyszczone.
Z Piekłem zrównane,
zniekształcone.
W oczach całe niebo trzymasz
wyśnione
rozmarzone.
Z dobrem porównywane,
złotem przypruszone.
W płucach powietrze,
wypełnione każdym
żelaznym oddechem.
Na plecach skrzydła,
jak noc czarne,
przez Ciebie wyśnione.
A gdzie serce chowasz?
W jakich okowach?
W którym oka mgnieniu?
W jakim czułym westchnieniu?
Może w mym serca uderzeniu?
W każdym uśmiechu i w każdym spojrzeniu?