Tak niewiele
W brązowych zieleni złocieniach,
Szelestem kroków i śmiechem,
Niesie się szczęście echem
Zwyczajnej miłości milczenia.
Ponad szarości burz i strat,
Spokojnych serc walcem kwiatów
Niesiemy słowa stratom
Ze świeżych świata szat.
Rzeka zakolem poczeka
Aż serce pochłonie więcej
Niż światła zmieszczą splecione ręce.
Ne trzeba więcej dla człowieka.
42 053 wyświetlenia
582 teksty
6 obserwujących
Dodaj odpowiedź 10 October 2022, 11:02
4 odJak słodko :))
Pozdrowienia dla Was zakochani :))
10 October 2022, 13:17
1 odDzięki :-)
Odpowiedź