utkwiły w mych oczach
liście
w złote rzeźby
pozamykane
na wietrze roztańczone

lecz któż
na tyle jest mądry
by ujrzawszy je pierwej
w moim spojerzeniu
mówić mi o tytułach
rzeźb dynamicznych

któż zdoła odgadnąć
ich sens
i przesłanie

któż mi odpowie
o czym bujają wrzosy
o czym mokrzą się
sady
któż wie
skąd
i dokąd
wloką się chmur
dzikie stada

puściłem tedy wolno
z mych oczu
listków
czeredy szanowne

bez odpowiedzi
w głowie
acz z satysfakcją
danego skarbu wolności
i cudnym posmakiem
tajemniczości
w ustach i sercu