Noc komety

Uśmiech i ruch bioder, zielono złote oczy.
Palce splątały się w walce,
Reszta rusza w krok ich tańcem…
Smakujesz jak zimna lemoniada w spiekocie.

Biegniemy przed deszczem ze śmiechem,
Nie zasypiam patrząc Ci w źrenice...
Nagle słońce czernią krzyczy!
Śmiertelny grom roztoczył się echem.

Coś z trzaskiem pęka.
Szarością tłusta struga się toczy.
Ja patrzę Tobie, Ty nie patrzysz mi w oczy.
Przyszłość twardo klęka.

Setki lśnień jak zachód nad morzem,
Pozbieranych w krainach baśni,
Kamienieje nim zgaśnie.
Przyszłość pada cięta nożem.

Teraz półmrok milczenia i huku.
Moja głowa w górę podniesiona
Widzi jak świat kona
I wierzy do skutku.

Quid Quidem