marzenia...

unoszą się daleko w górę
szybują nieodpowiedzialnie
zalotnie spoglądają
w obłoki wzruszeń

niesione podmuchem pragnień
nie wiedzą czyje są tak naprawdę
spadają więc w rzeczywistość
dając początek tornadu zdarzeń

wyłaniają się dwa światy
odnajdują dwie twarze
lecz tylko jeden płomień
wspólnie ułożonych zdarzeń

i wbrew naturze
z chaosu tworzy się chaos
ale jakże pięknie nieobliczalny
chcę się w nim zanurzać