Menu
Gildia Pióra na Patronite

margherita (Neapol -grzeszny i święty )

Unosisz ten gest
skrzydłami wędrującego ptaka
nie dziękuję za dziś
oraz granitowe okno wyobraźni
ranne rzeźby umierają w kamieniu
cieniem zatrzymując czas

ile niezamierzonych możliwości
rozmyją ludzkie łzy
tworząc wieczny chaos

Przy winie i wodzie dotykam Cię w milczeniu
ciszą kuszę ciało w nadziei na spełnienie
pozostało jeszcze kilka sekund
to nie wystarczy aby przebiec na drugą stronę
i upokorzyć konające myśli

piękno nie pyta o wiek
ale błądzi na płaszczyźnie grzechu

26 932 wyświetlenia
312 tekstów
7 obserwujących
  • giulietka

    21 November 2019, 07:32

    Kolejny niezwykły wiersz, gratuluję!