Chłonny umysł

Umysł mój choć jest ogromny.
Bywa w zimę bardzo sporny.

Zima to czas bardzo mroźny.
A mój umysł ciągle chłonny.

Chłoni w zimę ciepłą wiedzę.
Zima niech da myśli pęczek.

Zima choć jest taka chłodna.
To ma myśl jest w niej roztropna.

Myślę sobie tak jak chce
,a ten mróz nie straszny jest.

Chociaż wieje bardzo żwawo.
Żwawiej jeszcze co dzień myślę.

Chociaż pusto mam dziś w głowie.
Chociaż zimno jest za oknem.

To wciąż nie przeszkodzi mi
żwawo, ciepło myśli zżyć.