Piękno.

Ulotna myśl
Wystarczy lepiej
Pomyśl i idź
Stąpaj pewniej
Kochaj i strać
Kamienny plon
Przestań wciąż łkać
Radosnych kwiatów woń
Poczuj choć raz
Przepastny strach
Błękitną toń
Własnego dzieła
Kto się spodziewa
Że umysł wolny
Grzebać szczęście potrafi
Taki jest los
Gdy do duszy na wskroś
Piękno przybija.