Menu
Gildia Pióra na Patronite

wirtualny kwiat

układem w bukiet słowa
czekaniem zraszam skronie
nie umiem się odnaleźć
w naszych głosach

stąpam po drzew miękkich włosach
w harmonii z wiatrem
i krzykiem żurawi
chcę tu zostać - z tobą

nie szukam nas
ale wracam do tych drobnych dłoni
przesiewajacych wspólny czas
nocy magiczne niepozornych

podaruje więc ten świat
jeszcze nie stworzony
z purpurową różą
w ogniu nieskończonym

12 302 wyświetlenia
150 tekstów
7 obserwujących
  • 16 September 2015, 00:20

    Kolejny? :))))
    Nie. Bez obaw.

  • 15 September 2015, 22:01

    Fenixie, wyczuwam zazdrość...

  • 15 September 2015, 21:10

    Teraz to ja mam zroszone skronie....
    Dziękuję;)

  • 15 September 2015, 20:58

    Nic tu nie jest przesadzone ;).

  • 15 September 2015, 19:44

    Postarales się...
    Choć uważam, że " czekaniem zraszam skronie" jest nieco przesadzone.
    Purpurowa Róża w ogniu hmmm musi dac niespotykany płomień.

  • nicola-57

    15 September 2015, 18:24

    przeczytaj kilka razy, naprawisz sam:)

  • 15 September 2015, 18:19

    Pomóż mi je naprawić.

    Oczywiście, dziękuje wszystkim za to, że zatrzymaliśmy się na chwilę nad tym tekstem.
    Pozdrawiam serdecznie.

  • nicola-57

    15 September 2015, 18:15

    usterki w tekście są..., ale....,
    ale to przyzwoity tekst. Za.

  • PainWithoutLove

    15 September 2015, 16:51

    Bardzo ładny wiersz :)

  • Cris

    15 September 2015, 16:32

    bardzo ładne wersy.
    pozdrawiam.