Oddech z kopalnią w tle

Uganiamy się
za cieniami ptaków
na dnie zbiornika poflotacyjnego

Popękany muł
suchym oddechem
wyciąga błękit z nieba
nasze marzenia
wyrastają krzywymi brzózkami
usychającymi na wietrze

Jest litość
i wzbiera w nas ból istnienia
nieuchwytne graficzne znaki
stały się aktem
zapomnienia.