Menu
Gildia Pióra na Patronite

nierealni my

ty jesteś moją świętością
którą w sercu po kres życia chce czuć
świętować każdy dzień spędzony z tobą
delektować się tobą … moja świętości
czcić cię i wiersze o tobie pisać
kochać cię w dzień i w nocy
tyś jest moim przeznaczeniem
tyś jest natchnieniem
tyś jest mi wszystkim ....
w myślach ... bez słów dotykam twoje ciało
gładzę twoją duszę czując jej zapach
tymczasem rządzi królowa smutku
dzisiaj zostały nam … wypalone pola pamięci
boląca tęsknota i … puste gesty
nie pozwólmy by serca nasze obrosły lodowe płatki
zakrwawione od żalu
jesteśmy jak ptaki z połamanymi skrzydłami
z sercem, które krew przetacza w drugą stronę
nasze słowa zastygają w niewidocznych marzeniach
wspomnień ... niemożliwych do ...zatarcia
nasza miłość jest prawdziwa ... lecz nadal nierealna
jak rozerwać twoje okowy rozpaczy ?
i wymazać myśli twoje
i uspać ból tęsknoty
na domowym padole
gdzie ściany ziewają

17 383 wyświetlenia
216 tekstów
210 obserwujących
  • Bogdan Z

    14 July 2010, 06:45

    ....i jak nie pisać dalej ....gdy czyta się takie zdania-opinie ...wiem, że wszyscy wiemy co ....czytamy .....czujemy i ....rozumiemy ....pozdrawiam Was :)

  • marka

    13 July 2010, 21:50

    Bogdan...
    Piękny.
    Masz to coś...Często czytam Ciebie i tak myślę, jak to możliwe,
    że tak piszesz o miłości, o uczuciach tak pięknie.
    Ja tak nie potrafię.
    Fajnie, bo faceci unikają takich tematów a Ty nie.
    Ekstra, w ogóle wszystkie wiersze jakie Zamieściłeś.
    pozdrawiam i +++

  • IBELLA

    13 July 2010, 17:32

    Bogusiu szczęściara z tej Twojej kobiety ;)

  • 13 July 2010, 16:49

    Wiersz Twój jak życie ludzkie falą się toczy by od euforii przejść do rozpaczy...Pozdrawiam

  • Bogdan Z

    13 July 2010, 15:36

    dzięki Wam za ....słowa ....pisane :)

  • Sierjoża

    13 July 2010, 10:41

    Aż na duszy lekko i ciężko...Świetne słowa Bogdanie!