Sułtański krem a gorzki sen
Trzydzieści dziewięć razy
okrążyłem słońce
pojazdem przypominającym
gasnącą glinianą latarnię
W tym czasie odczuwałem
lęk kosmaty w żołądku
obawiałem się upadku
ale lecę
będąc na dnie
niższe poziomy widziałem
i czas jak sześcian
bawiący się łopatką
w piasku
Na powodzian datek dałem
lecę dalej
zapala się latarnia
starca z puszką mijam
co stoi tu od rana
KOREKTA:
Akty z gazet.
Nie śmierdzą
moje buty
są wytrawne
jak twoje usta
bite na goły tyłek okładek
marka
Autor
2 June 2010, 12:28
Z różnymi przeciwnościami losu mamy do czynienia. Czasem się zastanawiam... często porywani chwilą udzielamy pomocy gdzieś tam komuś... a nie zauważamy krzywdy jak dzieje się pod naszym bokiem (tak mi się z tym starcem skojarzyło). Zawsze Twoje wiersze jakieś skojarzenia we mnie wywołują, ale nie wiem czy do końca o to Ci chodziło. Pozdrawiam Marko :)
1 June 2010, 09:11
Węgorzu...
Nie jest to trudne, zrozumieć moje wiersze.
W rok czasu na naszej planecie okrążymy słonko
Ile razy udało Ci się okrążyć Słońce?
Nie Miałeś problemów?
Żyjemy na różnych poziomach, niekiedy w czasach.
Chyba zacznę wyjaśniać te wiersze.
Pozdrawiam
marka