Róża ( kłamstwo )

Trzy kolce to za mało
By zatrzymać giberliny,
To wciąż za mało by przetrwać.
Brnię więc wzyż, na przekór
Wyschniętym stawom,
Jeziorom ślepym na nią,
A kwiat tonie, choć miał trwać
Zanurza się pod tafle, niknie w falach.
A na zimię woda już zamarza,
Tak ja zamarzam,
A z pierwszym słońcem,
Gdy już dawno utoneła.
Pozostał kolec,
Tak słodki i piękny
Jak twe kłamstwo