Menu
Gildia Pióra na Patronite

odezwa do głuchych

trwajcie
wrażliwi na dotyk ludzkiego głosu
przyjmujący każde słowo na ciało
do bezbronnych oczu
opuszczonych jak garda rąk
bez ochronnego płaszcza dźwięku

nie mogący usłyszeć źle
uchwycić ironii w zdawkowym: proszę
nadać nadziei zawieszonemu zdaniu
puścić mimo uszu nienawiści
bo staje przed wami obrazem
martwym drzewem
prosta jak uderzenie pięściarza
w świetle reflektorów

artyści malujący trel słowiczy
z tańca kolorowych skrzydeł
zbierający szept
niby zimną rosę
z końcówek włosów

wy którzy nie słyszycie
własnego oddechu
zbudzeni nocą w ciemności
kochacie głośniej przekrajając chleb
niż świat kładący się zgiełkiem na szybach
wykradający ciszę spomiędzy rzęs
jak głodny ptak owies
w srogą zimę

28 856 wyświetleń
275 tekstów
113 obserwujących
  • 16 February 2019, 16:15

    Ciche, a rozrywające bębenki.
    Pozdrawiam. :)