Strata

Trudno jest mówić o stracie.
Zamykamy się wtedy w komnacie z bólem serca.
W radiu leci nasza ulubiona piosenka.
To zaskakujące,
Że w głowie nadal odtwarzam jej słowa.
To wyrazy na zawsze straciły znaczenie.
Nadszedł już koniec naszej przygody.
To boli jak zabicie cząstki duszy.
Tyle rozmów rozłąk i tęsknoty.
Umieram psychicznie,
Bo osobiście cię nie poznałam.
Przed oczami skaczą mi zamówione wspomnienia.
Tylko te dobre.
Tych złych już nie pamiętam.
Słońce w moim życiu dasz znaćmiewa.
Mam prawo tęsknić i pamiętać.
Nie potrafię wyleczyć się ze smutku.
Czy to naprawdę jest aż tak trudne?
Wyjść do ludzi i porozmawiać o tym co czujesz,
Ale to niemożliwe,
bo nikt tego nie zrozumie dopóki tego nie poczuje.