wypaczony porządek

trauma coraz większa
wypaczone szare komórki
nie ma dokąd uciec stąd
myśl o śmierci jest furtką

przemoc jest obecna
krew się wcale nie leje
jęki wydobywa dusza
fobii przybywa ogrom

płacz tu nie uleczy
być może znieczuli
ulga na czas krótki
więcej dołków niż

wzlotów zaliczonych
wielki syf z chaosem
w szarej codzienności
błądzi jak smród
w zakamarkach