Takie tam...

To płacz
pozwala nieuchronność końca dostrzec,
Płacz...
on leje płynny kryształ byś mógł widzieć ostrzej
Płacz!
Wylej zmaterializowany koncentrat każdej męki.
Więc płacz!
A gniewny, Chocholi taniec zacznie Cię śmieszyć.
Wstań!
W końcu Twój oczodół wyschnie jak koryto słonej rzeki
i okręt rozpaczy osiądzie na mieliźnie,
z kolan podniesiesz się silniejszy na wieków wieki,
a to co Cię powaliło stwardnieje i zastygnie w mentalnej bliźnie.