Proza

to wcale nie jest celowa hiperbolizacja
ani nawet ubarwianie zbyt jaskrawymi kolorami to nie jest
ja nie dramatyzuję proszę pani

po prostu mówię wprost
nie potrzebuję sztuki
na czytanie to ja nawet nie mam za bardzo czasu
(wie pani jakie to życie teraz zabiegane)
sztuka jest wysoce niepraktyczna
nadprodukcja liter słów marnacja papieru
farby płótna nut

ja mogę ranking dziesięciu najlepszych ciał polskiej literatury przeczytać
ja mogę posłuchać co mają do powiedzenia aktorki młodego pokolenia na temat zwyczajów seksualnych polaków
albo co pan Znany Aktor myśli o jezusie:
"no bo w ukrzyżowanie to jeszcze trochę wierzyć się da
ale w zmartwychwstanie to tak już nie bardzo"

mogę na nich wszystkich popatrzeć
jak mówią mi o przemijaniu uśmiechnąć się pobłażliwie
ja mogę popatrzeć
poczytać to nie bardzo
wysoce niepraktyczni nieprzystosowani do życia ci poeci

ja się nie wysilam nawet proszę pani na mówienie do pani wierszem
bo to wszystko to tylko proza życia
to całe umieranie rodzenie utrata nadziei wielkie śmieszne miłości
a tym wszystkim kulturalnym artystom
to im się wydaje proszę pani że ta ich sztuka przetrwa

a przecież wielką niemożliwością jest przetrwanie
tego całego ziemskiego Niebytu.