Ta jedyna

To trudna praca - być człowiekiem,
Tak wiele płotów zbyt zaborczych
W marszu nam więźnie
I z żył nadziei bezradnością broczy.
To trudne wybory - utrzymać kurs,
Tak wiele oddechów kwiecistej nocy
Toksyną pustki brzemienny wór,
Ktoś miły do serc nam przytroczył
To jedna chwila - mieć i nie stracić!
Smak zapamiętać, lśnieniem się umyć,
Rosa łez, którą wypiekają kaci.
Przecież klękasz pod klingą dumy
Tym samym kolanem, co ciśnięty ciosem!
A jeśli zapytasz, która z nich tak ważna
By honory czynić namaszczonym głosem,
To odpowiem wskazując ją palcem - każda!

Quid Quidem