Tam, gdzie noc
Tęsknię za tobą
jak liść za delikatną gałązką
spadając samotnie
tęsknię za tobą
jak gruda ziemi za lazurem nieba
jak ścięty kwiat
za wolnością rozkosznego ogrodu
za każdym razem
gdy całujesz moje dzień dobry
szumią tamte fale naszego lata
i piasek dotyka stóp
za wyrazem oczu tęsknie
świtem zbudzone domy
szepcą moją tęsnotę niebu
horyzont wzmacnia echo moich kroków
idę...
naprzekór losowi, idę tam
gdzie noc zamyka mnie w tobie
idę, bo za tobą tęsknię
Autor
8 February 2022, 22:15
Połowę mego raju oddałabym za taką tęsknotę, a może i cały raj :-)
hmmm.... pięknie, romantycznie
Cudowna wrażliwość! :-)
8 February 2022, 00:43
Brakuje mi Twoich wierszy...
:)
12 December 2012, 19:54
9 December 2012, 20:09
idę...
na przekór losowi, idę tam
gdzie noc zamyka mnie w tobieArturze... pięknie tęsknisz... :)))
od lontano
