Wenecka

teraz możemy tańczyć na czarnym parkiecie
z igłą i naszym gramofonem
na czerwonym kole tłumy gapiów
kurz , ciemno i jedna piosenka
ktoś kładzie się do snu
biją dzwony na dobranoc
nie przepadam tańczyć
ale to pobudza własne marzenia
pożądanie i zimną krew
jeżeli w oczach widzimy duszę to na ustach szczerą prawdę
w salonie bal maskowy
i korowód skacowanych gwiazd
w jej uśmiechu odrobina Wenecji
i plac zalany poranną kawą