złapałem się za język i nie puszczę drania

teraz, kiedy na pustyni
zacząłem doceniać każde ziarno
które otula me stopy

zaczynam rozumieć, że idę

że dystans pomiędzy każdym krokiem
to wszystko co mam

świat wciąż przecież płonie
i zawsze będą lasy, o których kiedyś zapomnę

dzisiaj opuściłem kolejny ogród
i życzę moim kwiatom
żeby rosły spokojnie

nie wiem tylko jak opisać ten dreszcz
który właśnie położył się na moich dłoniach

może powiem tylko
że dobrze się
spisały