Menu
Gildia Pióra na Patronite

Brudna gra.

Teraz gdy kości zostały rzucone,
Karty rozdane
I zakłady obstawione,
Nie możemy się wycofać.
Zachowajmy pozory uczciwości,
Grajmy dalej nie patrząc na cenę,
Którą przyjdzie nam zapłacić.
Kochanie, pamiętaj tylko,
Że w kartach nigdy nie oszukuję.
Lecz w życiu na każdym kroku.
Ciągnie się za mną nutka kłamstwa
I zapach przeszłości.

5446 wyświetleń
59 tekstów
1 obserwujący
  • Berenique

    25 February 2010, 22:47

    życiowy wiersz. podoba mi się.