adresat nieznany

pełny emocji wiersz jak zwykle świetny Madziu;)

Tylko troszeczkę;)
Dziękuję i dzień dobry jak zwykle;)

To proste, pozostał Ci zadarty nosek i... sprawdziłem linie papilarne w cieście. :D
Miłego wieczoru. :))

Miło pójść z Tobą na spacer, Oney i do zimowego sadu i w krainę przeszłości;)

"zimowe jabłka" mnie urzekły, ale "adresat nieznany" zabrał mnie w przeszłość. Ten wiersz, to taki wehikuł czasu, trudno byłoby nie wsiąść i nie przeżyć tej przygody :):)
Brawo Madziu :)

Z nosem przyklejonym do szyby i paluchami w cieście:)
To ja yestem:) Jak poznałeś, imć Smoku?!:)
Dobrego dnia!

I taka malutka, Dziewczynka z niebem w oczach... to Ty. :)
Piękne. :))

Bardzo trafnie odczytujesz moje wspomnienia, M.
Każdy ma taki dom, do którego chętnie wraca myślami, a którego adres już może nie istnieje na ulicach świata.
Tęsknota za nim wyostrza się zwłaszcza w tym niezwykłym okresie.
Miło było posiedzieć z Tobą przy stole na którym rozgrywały się sceny z mojego dzieciństwa.
Uściski:)

Bardzo podoba mi się nastrojowość tego wiersza.
Każde słowo przenika przez skórę światłem i ciepłem.
Już się nie mogę doczekać Świąt, bo wiem, że w tedy powstają najpiękniejsze giulietkowe opowieści wigilijne :)
A ten obraz jest wspaniałym tego dowodem i przedsionkiem, w którym można bezpiecznie usiąść, odpocząć przed długą podróżą, przed dalekim odlotem.
Piękny i już.
Posyłam ukłony oraz całuję w dłoń, madame :)