Tam gdzie zagubiony świat rozumu małej dziewczynki zdeptane jej marzeń dłoń , która rysowała słońca kolor umarła w duszy swej Czy wiesz, że jej łzy zraszają każdy dzień Powiedz mi-jak ma dalej żyć odrzucona zagubiona wśród tych którzy uczyli słowa kocham Może sen przywoła spokój ,który woła a ona odchodzi nie tu, ani tam lecz prosto stawia kroki by za chwilę upaść i wołać wołaniem miłości Czy wróci uśmiech radość nie wiem? który zabłąkał się gdzieś ,ale marzy że obudzisz ją jednym jedynym dotykiem życia ...