Menu
Gildia Pióra na Patronite

Etiuda pogubionej duszy

Tam gdzie białe brzozy
z porannej mgły wyrastają
i smutne wierzby płaczące
srebrnymi łzami etiudę
pogubionym sercom grają

tam gdzie nawet echo gubi
wszystkie słowa
i rozstajne drogi donikąd prowadzą
bezdomne dusze na kamieniu
przysiadły
szukając wybaczenia

tam gdzie horyzont dotyka ziemi
gdzie nie ma już nocy i dni
samotny człowiek
ostatnim gestem rozpaczy
serce

przed Bogiem otworzył.

Julka.

54 903 wyświetlenia
428 tekstów
95 obserwujących
  • Voyage

    6 March 2013, 00:42

    malują, malują, aż miło..;))

  • Julka 10

    5 March 2013, 23:23

    Dziękuję Lidko, Twój komentarz oznacza, że zrozumiałaś treść tak jakbym tego oczekiwała ;)

    i ja serdecznie pozdrawiam :)

  • Chiante

    2 February 2013, 00:53

    Głęboki wiersz, po prostu świetny. Bardzo mnie wzruszył. Pozdrawiam :)

  • Julka 10

    31 January 2013, 18:19

    "Strzeżonego Pan Bóg strzeże" , a jak się nie pilnuje to...urwisy zawsze coś zmalują ;)

  • Voyage

    23 January 2013, 00:55

    ooooo...i zostaw tu człeku ich na chwilę, zaraz malują sobie to i owo..;))

  • Julka 10

    18 January 2013, 21:20

    Andrzejku...to ja sobie zamawiam taki Twój obraz...
    białe brzozy pomieszane z wierzbami...na gałęziach których...lodowate łzy...a gałęzie uginają się od naszych grzechów...
    Czy to wybujała fantazja? ;)))

    Ani nawet o zdanie nie pytam, i Ani tłumaczyć się nie będę, bo Ania mądrzejsza ode mnie ;))

    Grażynko...to wirtualny świat, więc...pamiętaj...jak "komuś czegoś do szczęścia brakuje," to na cudzych słowach się wypromuje ;))))

    buziaki łobuziaki ;)

  • 18 January 2013, 20:59

    Andrzejku... na cudzym... sławy nikt nie zyska, ani się nie wypasie ;)))
    Takie(j)mu... jedynie wstyd i kompromitacja... grożą po czasie ;)))

    Miłego wieczorku łoBuziaki ;)))

  • anna kowalczyk

    18 January 2013, 20:48

    ...ani nie pytam, ani się nie martwię...ani tłumaczę ...

    Ania zrozumiała...;):):)

  • Julka 10

    18 January 2013, 20:41

    Andrzejku, przecież wiesz, że ja taka zołza jestem, że ani nie pytam, ani się nie martwię...ani tłumaczę za nadto...tylko tak czasami...grzeczna w słowie bywam, to i grzecznie niektórym odpowiadam ;) a pisać nadal będę, bo...

    " Lubię słowa, różne i inne słów dźwięki
    szczególnie jak mnie co wzruszy
    rzuca mnie się na uszy.
    Teraz będę już szczera
    wybrałam drogę kariery,
    kariery na cytatach,
    na pewno sobie poradzę....
    Stoję przy mikrofonie,
    niech mnie który przegoni,
    różne sceny, brygady,
    już nie dadzą mi rady
    bo ja się wcale nie chwalę
    ja po prostu niestety mam talent...."

    No...i tyle w temacie ;))))))))

    Agnieszko...dziękuję...i miło widzieć Cię...ponownie ;)

  • anna kowalczyk

    18 January 2013, 20:33

    ...normalnie plagiat...:):):)...na moim obrazie też wyrastają białe brzozy...z porannej mgły...:)

    Jula...piękny wiersz...:)

    podziwiam