tak mi zimno nie od dziś ten chłód
gnie dłonie opadają ręce milknie krew
zastygłe myśli w korytach narzeczach bryły lodowe
ten chłód to ze mnie

może się kończę
dogasła łuna
struna zerwana

może to minie mi
nie wróżą wschodów słońca
choć wierzę w roztopy

tężeję na twoich oczach którymi nie widzisz
zamarzam jak na zaciśniętej dłoni
szron na ustach wiąże mowę
me śmierci zimowe

najgorętszym latem