...ale to już było...

Tak już niewiele czasu zostało
parę poranków, parę uśmiechów
półsłówek-rozmów, wstydliwych spojrzeń
czasem wyplutej złości bez sensu

Bywa, że uśmiech zalotny zagości
zabity szybko twardym rozumem
i jak żyć będę, gdy Ty odejdziesz?
a odejść musisz, to postanowione!

Nic się nie stało, nikt nic nie powiedział
a przecież oboje tak dobrze to wiemy
że takie rzeczy to tylko raz w życiu
lecz pozostaniemy tak bardzo niemi...

Z serca krew kapie, choć nie powinna
to zabronione, to niedorzeczne
to z zasadami i zdrowym rozumem
i z całym światem tak bardzo sprzeczne...

Tak już niewiele czasu zostało
parę poranków, parę uśmiechów
wiem, chciałeś dać mi o czym marzyłam-
nie mogłam przyjąć, nie teraz w tym wieku...

Tak już niewiele czasu zostało
parę poranków i dni coraz krótszych
i tylko żal, żal ściska gdzieś w środku
że spotkaliśmy się aż tak późno...

Tak wiele czasu Tobie zostało
by czerpać z życia całymi garściami
szkoda, że wtedy mnie z Tobą nie będzie
lecz będę wspierać Cię zawsze myślami...29.09.2010