Menu
Gildia Pióra na Patronite

Taki błękit i niebo zasypia...

...
Taki błękit i niebo zasypia
świt rozciąga nad ziemią kreskę
horyzontu gubią się nuty
cisza barwi się szczęściem...
zieleń podchodzi pod domy
zaglądają ptaki wędrowne do okien
niosą spokój światem rozproszony
niosą nam uśmiech i pokój...
stokrotek biała ulewa
wabi pierwsze tego lata motyle
trzepoczą brązem i złotem
ułudą zatrzymując te chwilę...
słowik krzyczy do słowika
polem niesie się wrzawa
gdy śpiewem z tej radości
cały się zanosi oktawą w oktawach...
oddech oddechowi lżejszy
dotyk dotykowi cichszy
spojrzenie łagodzi spojrzenie
serce przy sercu... gubi myśli...
i my naprzeciwko siebie
tej chwili tej muzyce
idziemy przyglądając się światu
oddychając szeptem wdychamy spokój i ciszę...

Anita Steciuk

15 380 wyświetleń
173 teksty
6 obserwujących
  • fyrfle

    30 June 2021, 15:01

    Piękny,metaforyczny i o pozytywnym przekazie.