Taka cisza...

...
Taka cisza i tylko sny odeszły spłoszone...
noc przelewa gwiazdami skupienie...
jutro milczy czyste jak kryształ
w swojej tajemnicy uwięzione...
księżyc przychodzi w odbiciu okien
ciepłych jeszcze od ludzkich oddechów
w milion własnych wpatrzony twarzy
wycisza troski i niesie śniącym spokój...
skrawkami myśli i smutnym losem
dotyka snów co troskami zakryte
chwile drżące...
lęki...
tęsknotę...
i tylko ptaki gdzieś lecą kołują
nad miastem pustym zaklętym...
obcym...
wymarłym...
milczącym...
ciszą przychodzi noc
jak za dotknięciem Boskiej ręki...
Anita Steciuk