czy ktoś wie co dzieje się za ścianą

Maju, miło Cię widzieć :)) Dziękuję.

usta w smutnym uśmiechu
i dłonie od samotności zmażnięte
jednak serce tęskni..

pozdrawiam ciepło. wspaniały wiersz.

Agnes...dziękuję ! Zabieraj pewnie, sama to dla mnie przyjemność:)
Jolu, samotność jest okropna, choć przy bliższym poznaniu...da się z nią wytrzymać :)
Albert, miło Cię gościć u mnie i dziękuję :)
Wiola, a wiesz, że tytuł miał być właśnie " O samotności oswojonej " !!! ")
Aniu cieszę się, że do mnie zaglądasz :)
Agnieszko...ha,ha to miło, że mogłam wreszcie Cię rozśmieszyć. A z tym czynszem obawiam się, że będzie ciężko ale postraszyć mogę:)
Ula...wierszydło moje nazywasz genialnym ?! Nie wiem co powiedzieć :) Lubię DŻEM, świetny utwór.
Mario, dziękuję i pozdrawiam ciepło:)
Gaia, toć to jeno wierszydło zwykłe...:) Pozdrawiam i ja, wszystkich :))

Chyba jeszcze nigdy tak nie patrzyłam na samotność. Dzięki Beatko za te wersy. To Mont Everest wyrazu. Gratuluję i zabieram. Pozdrawiam truskawkowo :)

Super!

Dla mnie genialnie ...

o to chodzi, by do tematu podchodzić niebanalnie ;)

Samotność to taka straszna trwoga - u Ciebie wierna towarzyszka, która daje Ci bezpieczeństwo i ... intrygujący pomysł na wiersz ;)

Bardzo humorystycznie podeszłaś tą samotnośc ,to pewien rodzaj akceptacji ,spodobało mi się jak piszesz że śmieje się że piszesz o niej,więc pisz a co do czynszu to nie głupi pomysł niech też płaci-pozdrawiam Beatko i milutkiej niedzieli życzę:)

chyba mam czasem tak samo...
świetny wiersz

Samotność jest okropna, a Ty tak pięknie napisałeś o niej wiersz.
Pozdrawiam:))