O duszy

Tak lekko, tak zwiewnie
Ma dusza się czuje
Czasem krzyknie, czasem ziewnie
Pośród mroku się snuje

To mój dom, moje zacisze
Tu żale wypłakuje
Tu poezję piszę

Niezachwiana harmonia
Trzyma pion wieczyście
Jak mroczna filharmonia
Gra w duszy uroczyście

Tak trwam w odosobnieniu
W próżni własnych marzeń
Zarówno w słońcu, jak i w cieniu