Tak łatwo zawrócić z drogi by wpaść w bladozłote błoto olśnić blaskiem platyny pokłaść w niej miłość wszelką. To zbyt ludzkie.. Ja zaś dziękuję Wolę tę autentyczną, prawdziwą.. Kiedy świtem mnie witasz mnie i sponiewierane serce Niosąc w darze przyjaciółkę -nadzieję...