Scena 467

Tak gorące, mnie mylące
Zawodzące
Głupie słowa

Już cię łapię
Znów wygarnę
Milczeń deszczem zaś ugaszę

Dobre słowa

W dzień ponury
Gdzieś nad chmury
Powiruje

Moja głowa

W strzępach waty
Z myślą za tym
Który dawał

Proste słowa

Znów zamilknę
Z sieci zniknę
By usłyszeć

Już nie kocham