Menu
Gildia Pióra na Patronite
Wiersz

Pocałunek

Tak bardzo pragnę Cię śnić
Kiedy gorycz łez
Zabija słodycz wspomnienia

Więc przyjdź

Przecież ubrana w tęsknotę czekam
Maluję pod powiekami obraz Klimta
Na tafli łez złote chwile pocałunku
Którymi odmierzam czas
Od spojrzenia do dotyku
Od dotyku do świtu
Od świtu do końca świata

Więc przyjdź
Przecież ubrana w nadzieję czekam
Pisząc wiersz
W którym każda litera boli

15 090 wyświetleń
80 tekstów
22 obserwujących
  • finezja

    22 December 2020, 16:47

    Dziękuję Marko 🙂

  • marka

    22 December 2020, 14:24

    Piękny, z wieloma emocjami, smutny, ale za to życiowy i ciekawy.

  • finezja

    20 December 2020, 20:58

    I taki jest. Pozdrawiam 🙂

  • RozaR

    20 December 2020, 10:43

    No straszny smutek .