Szklanka wody

Tak bardzo gardzisz starością
nie otworzysz przed nią drzwi
gdy idzie z zakupów torbami

nie przykryjesz gdy śpi
z marznącymi skulonymi stopami

obojętność lub wrogość
z wielką chęcią pokażesz
dzisiaj trend jest na młodość
co tu robi ten starzec?

Tak bardzo gardzisz starością
która mieszka za drzwiami
może nawet gdzieś obok
gdzie samotność ją rani

i codziennie w pościeli
zmarszczki oczu przymyka
marzy o kilku słowach z kimś
gdy mrok ją przenika

włosy spiąć chce nad ranem
to za trudne ból nudzi
i ta bezradność stale
myślisz po co się trudzić?

kogo jeszcze obchodzi
moje tu bytowanie
przecież młodość na fali
nie wieczne narzekanie

więc potulnie skroń kładziesz
do przyjaznej poduszki
łzy wnikają w posłanie
smutek gorycz zaduszki

może przyjdziesz na chwilę
moje dziecko kochane
może wpadniesz by podać
szklankę wody przed spaniem?