Niemożliwa droga

Tak bardzo chciałam byś była,
bliżej niż wyciągnięta ręka,
bliżej niż szukający Cię wzrok.
Ale Ty jesteś gdzieś za mostem,
którego nie pokonam, kilka kroków przede mną
za daleko.
Więc biegnę, potykam się, upadam,
wstaję by znów rzucić się w pogoń
za nieuchwytnym, rozpływającym się jak mgła.
W końcu opadam tuż nad przepaścią
i tak jej nie pokonam !
Uciekam, choć serce rwie się do Ciebie, biedne.
Gdzieś między urwanymi oddechami,
rzucam krótkie ,,bądź szczęśliwa''!
I już nic nie wiedzę, nie słyszę,
jestem tylko ja, bez Ciebie.