Kolejka do nieba

Szyderczością po brzegi wypełnione ławy
niczym sępy, wyczulone na woń padliny
za przedmiotową egzystencją goniące zjawy
w laboratoriach szczęścia znikające objawy

W hałasie i dymie gnije życie
niepokojąca tęcza szarości
przeświadczenie,że na nic zda się okrycie
ciężko żyć z perspektywą nicości

Próbujesz biec, lecz czcze Twe wysiłki
Nawet niemoc zaczyna stawiać opór
Liczne na dążeniu drogi pomyłki
Uważaj- na końcu to kata czeka topór