przez sen idę ku …

szukam blasku twych oczu
lecz samotność mi je skradła
resztki mojego rozumu
kradnie wiatr uczuć nieznanych
za granicą mojego rozsądku
gdzie szaleje ocean fal nieznanych
który tworzy pianę nadziei i wiary
wyrzucając ku brzegom nieznanym ...
jak Afrodyta z piany w mym sercu wyrosłaś
i wyszłaś na brzeg wyobraźni mej
pocałuję twoje powieki skrzydeł
i … chciałbym cię dotykać
nie raniąc
jak pozostać przy zdrowych zmysłach gdy
powodów brak
pisze wiersze czy ...
testament ?
chciałbym przeprosić, że jestem, że żyję
za uśmiech i za wieczory
za dotyk
przepraszam za szepty i obietnice
za słowa, wiersze, myśli
za to co mogło być
za wszystko co miałem
a nie mam już nic
przepraszam że …
śniłem