Menu
Gildia Pióra na Patronite

Słońce i mrok

Szłam przez ciemny las,
Niebo niebieskie, świeci słońce.
Zapada zmrok.

Szłam wąską ścieżką,
Wokoło słychać ptaków śpiew,
Zapada zmrok.

Szłam powoli, słońce zachodzi
A ja idę.
Zapada zmrok.
Rozstanie.

Jest ciemno,
Na niebie miliony ich lśni.
Wschodzi słońce.

Usiadłam wśród dziczy,
Kocham je.
Wschodzi słońce.

Nie śpię, myślę o tym i o tamtym.
Towarzyszą mi gwiazdy.
Wschodzi słońce.
Rozstanie.

Wracam do domu,
Niebo niebieskie, świeci słońce.
Zapada zmrok.

1893 wyświetlenia
18 tekstów
0 obserwujących
  • 22 March 2017, 06:59

    Albo jak akcja filmu , tylko ten miecz Domo kresa nad głowa wiszący , ciągle krzyczy , klaps , akcja
    przydałby mu się podkład , taki jak z Aleksa , ten , jakby z talerzami w tle ;) niestety słaby z e mnie wirtuoz , równie dobrze to może być , jak dla mnie , fletnia ;)

  • marka

    22 March 2017, 00:16

    Wiersz jak opowiadanie.