Szeptaj mi...

...
Szeptaj mi...
to wszystko co ominęło mnie wczoraj
szeptaj do zmysłów po krawędzi ciszy...
kroplami spadaj bliskością na duszę
wśród fortepianu dźwięków klawiszy...

szeptaj mi...
urwanym cichym oddechem
jak strunę napiętą skórę nagą mi trącaj
serce dotykiem obudź rozkołysz...
graj mi zmysłami
traw jak gorączka...

szeptaj mi...
te słowa jakich jeszcze nie znam
własnymi snami przyjdź boso do moich
ustami nakryj wilgotne usta
które pasuje tylko do moich...

szeptaj mi...
ciszą krzykiem bezwstydnie
aż księżyc zaśnie zbudzi się słońcem
a nasze ciała spłoną jak ogniem...
w swej jedności jeszcze gorące...

szeptaj mi...
aż rano świt mgłami rosą świat przegarnie
a my milczący bladzi na światło
uśniemy ciszą
jak po nocy gasnące zmęczeniem latarnie...

szeptaj mi...
Anita Steciuk

Blog literacki Anity Steciuk Anioł deszczu