...
Szepnij mi gdy się pomylę...
i do innej twarzy będę się uśmiechać
znów się do kogoś innego przytulę
przez pomyłkę przez przypadek...
obcy świat będę dotykać...
poprowadź mnie gdy nie pamiętam...
tamtej chwili i szukam nut w zapomnianej muzyce
spojrzeniem nieobecnym... gdzieś idę... gdzieś błądzę...
brnę poprzez krzyk... przez pustkę.... przez ciszę...

popraw mnie gdy w ustach jest szept
bo słowa dawno ode mnie odeszły
on wszystko wie ja nic
ciszą zamyka mi usta...
i tylko jeszcze przez chwile bądź
tylko przez chwilę ze mną
ja to ja czy już nie ja
jest mrok... jest dzień
wszystko co moje pokrywa ciemność...

Anita Steciuk

(chorym na Alzhaimera)