Droga
Szedłem drogą prostą
bez kamieni
wiatr nie wiał mi w oczy
świat tęczą się mienił.
Czekały już na mnie
barwne serc miłości
i ogrody wysłane
wstęgami czułości.
Nie było już przeszkód
byłem aż tak blisko
lecz widać chęci
to jednak nie wszystko
I nie wiedziałem
co mnie tutaj trzyma
póki moja głowa
się w tył nie obróciła.
Nigdy do przodu
nie zrobię już kroku
póki nie odetnę przeszłości
co wyłania się z mroku.
14 December 2015, 10:10
Akurat pod Twoim wierszem mogę napisać odręcznie swoją FISZKĘ, bardzo mądry tekst o tym, że przeszłość niuporządkowana niszczy teraźniejszość i nie pozwala na miłość. Bardzo to życiowe i potwierdzam swoim doświadczeniem. Tak sobię jeszcze z pierwszej części wywnioskowałem, że tak też jest, że my robimy wszystko dobrze, ale Los pląta nasze intencje. Super piszesz i czekam Cię szczerze.
20 August 2011, 09:38
Jest stary. Już tak nie piszę, ale jak to ze starociem... sentyment.