Szarym srebrem tkana cisza...

...

Szarym srebrem tkana cisza

kropelkami kruchej nocy...

gubi gwiazdy szept księżyca

niosą sny uliczne koty...

wiatr zawodzi jakby grał

w sennych szmerach nagich liści

nie śpi tylko noc i ja...

gubiąc mgieł lekkie szarości

nuty gnają gdzieś przez świat

zwiewne jak oddechy ciszy

zamyślony milknie świat

szumią dźwięki milkną myśli...

zasłuchany nocy szum

klawiszami stuka sennie

zatrzymany nocą czas...

zegarami jeszcze drzemie

zanim się obudzi dzień

światłem nieba nieśmiało zabłyszczy

niech gra nam wiatr niech gra ten walc etiudami noc niech nam szeleści...

zatrzymany szeptem czas...

drży wśród zmysłów bliskości

noc niech wiecznie trwa...

klawiaturę dźwiękami niech wiatr

wciąż tak pieści...

Anita Steciuk